Król Czech i Polski, Jan I Luksemburski zwany Ślepym, był niewątpliwie bardzo ciekawą postacią. Władzę w naszym kraju sprawował tytularnie i co ciekawe nie kolidowało to z koronacją Władysława Łokietka z racji rozbieżnie pojmowanej definicji Polski. W następnych latach Kazimierz Wielki odkupił prawa do korony. Ale o tym ciekawym zjawisku przeczytacie na wielu innych stronach poświęconych tej postaci. U mnie będzie jak zwykle niebanalnie.
Jan chorował na oczy od 1337 roku. Na początku lat 40. XIV wieku choroba tak postąpiła, że był już praktycznie niewidomy. 12 lipca 1345 roku podczas oblegania Krakowa, Kazimierz Wielki wykorzystując chorobą Jana, miał rzucić mu wyzwanie na pojedynek rycerski. Miał on zastąpić bezsensowny rozlew chrześcijańskiej krwi poprzez pojedynek na kopie dowódców. Oczywiście wynik raczej nie był trudny do przewidzenia i rycerze (w tym też jak widać i ci najdostojniejsi) dość często starali się zagrać na ambicji i sprowokować drugą stronę. Król czeski nie dał się zrobić w bambuko i odpowiedział, że chętnie podejmie się wyzwania jak tylko Kazimierz Wielki się oślepi. Oczywiście do pojedynku nie doszło.
Jan chorował na oczy od 1337 roku. Na początku lat 40. XIV wieku choroba tak postąpiła, że był już praktycznie niewidomy. 12 lipca 1345 roku podczas oblegania Krakowa, Kazimierz Wielki wykorzystując chorobą Jana, miał rzucić mu wyzwanie na pojedynek rycerski. Miał on zastąpić bezsensowny rozlew chrześcijańskiej krwi poprzez pojedynek na kopie dowódców. Oczywiście wynik raczej nie był trudny do przewidzenia i rycerze (w tym też jak widać i ci najdostojniejsi) dość często starali się zagrać na ambicji i sprowokować drugą stronę. Król czeski nie dał się zrobić w bambuko i odpowiedział, że chętnie podejmie się wyzwania jak tylko Kazimierz Wielki się oślepi. Oczywiście do pojedynku nie doszło.
 |
| Jan I Luksemburski |
Jak zmarł: W 1346 roku aktywnie wspierał walkę króla Francji z Anglikami. Śmierć poniósł w bitwie pod Crecy, choć mógł się bez problemu uratować. Widząc (właściwie to słysząc) rozwój bitwy oraz maskarę francuskiego rycerstwa miał dostatecznie czasu by zbiec. Jednak odesłał swoje wojska, a sam (w towarzystwie jedynie najwierniejszej gwardii) zaszarżował na angielskich łuczników. Oczywiście z powodu jego choroby było to samobójstwo. Według podań w ostatniej bitwie był przywiązany do dwóch swoich rycerzy, którzy pomagali mu usiedzieć w siodle. Jego ostatnimi słowami miały być: "Nie będzie to, żeby czeski król z pola uciekał."
Źródła:
Urban W. "Średniowieczni Najemnicy"
Piwowarczyk D."Poczet rycerzy polskich XIV i XV wieku"
http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Luksemburski
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Cr%C3%A9cy
O innych ciekawych przypadkach śmierci możecie poczytać w tym temacie.
Aktualizacja: 02-10-2014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz